ارزیابی میزان دانش، نگرش، توانایی و آمادگی یادگیری الکترونیک در فراگیران دوره های آموزش مداوم پزشکی

مقدمه: امروزه یادگیری الکترونیک به عنوان یکی از بسترهای مؤثر آموزشی در برنامه های آموزش مداوم محسوب می شود. مشارکت در یادگیری الکترونیک وابسته به سطح آمادگی فراگیران است. لذا پژوهشگر بر آن شد تا مطالعه ای با هدف تعیین دانش، نگرش، توانایی و آمادگی فراگیران دوره های آموزش مداوم پزشکی در رابطه با یادگیری الکترونیک انجام دهد. روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، تعداد 300 نفر از فراگیران مشمول دوره های آموزش مداوم دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از میان شرکت کنندگان دوره های پاییز و زمستان 1393 به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته بود که در جلسات آموزش مداوم حضوری تکمیل گردید. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن) استفاده شد. نتایج: میانگین نمره واحدهای مورد مطالعه در توانایی و دانش (23±8/37)، نگرش (4/18±3/74) و آمادگی های مورد نیاز (8/22±7/60) به دست آمد. همچنین، نتایج این مطالعه نشان داد که بین مدت زمان استفاده از رایانه و اینترنت با توانایی و دانش ، نگرش و آمادگی های مورد نیاز یادگیری الکترونیک رابطه معنادار وجود دارد (001/0>p). بین نمره توانایی و دانش با نگرش و سنجش آمادگی مورد نیاز رابطه معنادار وجود داشت (001/0>p). همچنین یافته ها نشان دادند که متغیرجنس در میزان توانایی و دانش (08/0=p)، نگرش (134/0=p) و آمادگی های مورد نیاز (54/0=p) برای آموزش های الکترونیک تاثیری نداشت . نتیجه گیری: نتایج به دست امده از این مطالعه نشان داد که فراگیران دوره های آموزش مداوم پزشکی، علی رغم نگرش و آمادگی مورد نیاز جهت دریافت اطلاعات از طریق الکترونیک، آگاهی لازم را در این زمینه ندارند. به نظر می رسد، مسؤولان در امر پیاده سازی این شیوه آموزشی، باید در راستای ارتقای دانش افراد اقدامات لازم را انجام دهند.